Wiedzieliście, że nasze rodzime bazyliszki chociaż przypominają wyglądem warany z Komodo, to polują stadnie niczym raptory (tak, dokładnie jak te z „Jurassic Park”), a ich ślina ma właściwości depetryfikujące? Słyszeliście o tym, że warszawska syrenka w ogóle nie miała zamiaru bronić miasta, tylko ją w tę rolę niecnie wrobiono; więc, gdy tylko nadarzy się okazja […]

Kill znaczy zabić w moim osobistym rankingu plasuje się oczko niżej niż Zabójcze gry, dlatego też nie zdetronizowała Dziewczyny znikąd. Każda z tych opowieści zasługuje na uwagę z nieco innych powodów i ta różnorodność – w połączeniu z tym, że przenoszę się podczas lektury w czasie i znów się czuję, jakbym miała naście lat – […]

Ostatnio, przy okazji Zabójczych gier, dawałam Wam do zrozumienia, że nie mam zamiaru czepiać się za bardzo książki, ponieważ patrzę na nią z punktu widzenia starego zgreda, a nie czytelnika będącego jej targetem. Przy Dziewczynie znikąd nie mam już takich rozterek. Książka została o wiele sprawniej napisana, jest ciekawsza i bardziej przypomina młodzieżowy horror. To […]

Na początku nieco poironizuję, puszczając oko do pewnej grupy fanów horroru. Wiecie, że autor serii Ulica Strachu nie jest tak po prostu marką samą w sobie, czyli R.L.Stinem? To tak naprawdę, a o czym informuje nas wydawnictwo, Stephen King literatury młodzieżowej. Ja rozumiem, że marketing, ale są pewne granice, naprawdę. Mam także uwagę do osób, […]

Odkąd mała dzielnie drepcze ze mną na piesze wycieczki, nie taszczę  już tylko książek dla siebie. Jej się przecież też coś od życia należy. Tym razem, ze względu na piękne okoliczności przyrody, wzięłam dla niej tematyczne pozycje: rozkładane książki typu pop-up pt. Kto się kryje w wodzie? i Kto się kryje w lesie? Co tu […]

W tej książce znajdziecie wiele elementów, które według niektórych zgorzknialców nie powinny nigdy – pod żadnym pozorem! – znaleźć się w powieści dla dzieci. Po pierwsze groźne i wrogo nastawione do żywych DUCHY. Kontakt z nimi powoduje w najlżejszym przypadku szoki i odmrożenia, w najcięższym śmierć! Po drugie, NIANIA VOODOO, a wraz z nią cały […]

Pamiętacie Pacynka? Nie?! No to potrzebne będzie krótkie przypomnienie. Główny bohater to powstała ze szmatek i części zapasowych, krzywo pozszywana, łysa – ale sympatyczna – pokraka o bladej facjacie. Ma różnej wielkości i różnego koloru oczy, a jego wyjściowym – jak i dziennym strojem – jest coś jakby piżamka. Nieśmiały i wątły Pacynek, to pierwsze […]

O czym chcę wam dziś opowiedzieć? O zatopionym w mroku i strachu miasteczku, wysokiej górze, na czubku której stoi straszny zamek i o ukrytym w jego przepastnych lochach laboratorium szalonego naukowca. Ten oczywiście, jak przystało na genialnego wariata od dawna nie widział się z grzebieniem – tym bardziej z fryzjerem – i ma obłęd w […]

Czy ludzie mogą mieszkać pod jednym dachem z duchami i nie zwariować? Odpowiedź na takie trudne pytanie daje nam chociażby historia przyjaznego duszka Kacperka. Początki na pewno są trune, ale przy odrobinie dobrej woli można przyzwyczaić się do nawyków i sposobu bycia współlokatorów. Tych żywych i nieznośnie namacalnych, jak i tych trochę bardziej niematerialnych. Historia […]

Jak to jest spotkać szczerbatego szkieletorka, który zgrzyta kosteczkami pośród mroku? Pozornie nie zapowiada to niczego dobrego, a jednak można się zdziwić. Nieoczekiwanie może to być bowiem początek pięknej przygody. Ignatek (I–Gnatek) bo o nim mowa, jest małym sympatycznym kościotrupkiem. I jak każdy mały kościotupek bardzo lubi się bawić. Niestety nie bardzo ma z kim. […]

Nie wiem, co to mówi o mnie, i o czym to świadczy, ale jedną z moich ulubionych postaci w dzieciństwie była Czar–Baba, bohaterka opowieści Heleny Zawistowskiej pt. W państwie podziemnego gnoma. Może przypominała mi babcię? Może chodziło o kotka, którego nosiła w kieszeni fartucha? Może fascynowała mnie jej zażyłość ze światem natury, który tak dobrze rozumiała? […]

Do niedawna Lichotek nie miał nikogo bliskiego. Teraz nie dość, że odzyskał rodziców (w sumie to już dwukrotnie), mieszka z nim Niania Flanelcia i Partacz, to jeszcze w jego życiu pojawiła się malutka Matylda. Tak moi drodzy, dobrze przypuszczacie: w trzecim tomie familia Stubbsów się powiększyła. A jak na rodzinę czarodziejów i mandzideł (zwłaszcza, gdy takie […]

Gdy odłożyłam przeczytaną książkę, westchnęłam sobie dosyć głośno. Niech wam się jednak nie wydaje, że z ulgą. To była mieszanka żalu i lekkiego rozgoryczenia. Bo czemuż książki dla młodzieży mogą być zwyczajnie mądre, napisane z błyskotliwym zacięciem, podczas, gdy większość tych dla dorosłych ociera się o przykry banał? Takie są widać „szalone” prawa rynku. Pozostaje […]

Jak zapewne dobrze pamiętacie Lichotek był sierotą. I to taką trochę „nie tego”. Bo kto to widział, żeby sierocie wytykać, że śmierdzi, nie myje włosów i ścina sterczące kłaki kuchennym nożem? Owszem bohater mieszka w koszmarnych warunkach, jest podle traktowany przez prawnego opiekuna, ale okrzyk trwogi, który ciśnie się na usta w związku z tą […]

Lichotek Stubbs nie ma mamy ani taty. Ma za to prawnego opiekuna: klasyczną macochę w postaci śmierdzącego (bo niedomytego), wrednego (taka natura) Bazylego Deptacza. Ten nie dość, że ma naprawdę paskudny charakter (chociaż zawsssssssze mówi prawdę) i nie najlepiej wygląda (nie owijajmy w bawełnę – budzi odrazę), to jeszcze rozsmakował się w uprzykrzaniu Lichotkowi życia. […]